بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و خود پنداره با سبک های مقابله ای در دانشجویان موسسه آموزش عالی ارم شیراز

چکیده : هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و خودپنداره با سبک های مقابله ای در دانشجویان موسسه آموزش عالی ارم سال تحصیلی 90-89 صورت پذیرفت . روش: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی است و تعداد 229 نفر (91 پسر و 119 دختر) به روش تصادفی ساده انتخاب شدند . یافته ها با استفاده از سه پرسشنامه ابزار تجدید نظر شده الگوهای ارتباطی خانواده (rfcp) کوئرنروفیتزپاتریک (2002) با پرسشنامه خود پنداره (cst) بک (1990) و پرسشنامه مقابله با موقعیت های استرس زا، (ciss) اندلروپارکر (1990) گردآوری شد. داده ها با استفاده از ماتریس همبستگی، تی مستقل، تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها : بر طبق نتایج بدست آمده، بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده و خود پنداره با مولفه های سبک های مقابله ای رابطه معنادار وجود دارد و جهت گیری گفت و شنود در الگوهای ارتباطی خانواده قوی ترین و تنها متغیر برای پیش بینی سبک مقابله ای مساله مدار و اجتنابی می باشد و جهت گیری همنوایی هم تنها متغیر و قوی ترین پیش بین برای سبک مقابله ای هیجان مدار است . در ارتباط با متغیر خودپنداره هم یافته ها نشان داد بعد روابط اجتماعی و توانایی ذهنی به ترتیب، قوی ترین پیش بین برای سبک مقابله ای مساله مدار و بعد مسائل اخلاقی و توانایی ذهنی به ترتیب قوی ترین پیش بین برای سبک مقابله ای هیجان مدار و همچنین بعد مسائل اخلاقی و جذابیت فیزیکی به ترتیب، قوی ترین پیش بین برای سبک مقابله ای اجتنابی می باشد . همچنین در سبک مقابله ای هیجان مدار، تفاوت معناداری بین دو گروه دختران و پسران وجود دارد. کلید واژه ها : الگوهای ارتباطی خانواده، خودپنداره، سبک های مقابله ای